Laparoskop je tanak, fleksibilan kirurški alat nalik cijevi koji se umeće u tijelo i koristi za pregled unutarnjih organa i izvođenje minimalno invazivne kirurgije (MIS). Ova vrsta operacije se također naziva operacija ključanice, kirurgija flastera ili operacija rupice, zbog prirode laparoskopa. Uvodi se kroz vrlo mali rez, obično u abdomenu, umjesto velikih rezova napravljenih drugim kirurškim metodama.
Često opremljen video kamerom, laparoskop djeluje poput teleskopa za povećanje organa. Za njihovo osvjetljavanje pričvršćena su snažna svjetla, a rezultati se šalju na televizijski ekran u operacijskoj sali. Kroz laparoskop se ubacuju posebni kirurški alati, te kroz male rezove koji se rade u blizini njegovog ulaza u tijelo. Kirurzi izvode zahvat prateći njihovu aktivnost na ekranu.
Najčešća operacija koja se izvodi laparoskopom je laparoskopska kolecistektomija, odnosno uklanjanje žučnog mjehura. Međutim, laparoskop se također može koristiti u slučajevima endometrioze, policističnih jajnika, izraslina maternice, začepljenja jajovoda i abdominalnih adhezija. U nekim slučajevima, laparoskop se koristi u početnim fazama kolektomije, odnosno uklanjanja debelog crijeva, te nefrektomije ili uklanjanja bubrega. Gotovo uvijek se koristi za operacije slabina ili abdomena.
Postoje i druge vrste operacija koje koriste laparoskop. Ako se operacija izvodi na zglobu, poznata je kao atroskopija. Ako se izvodi u postojećem otvoru, kao što su usta ili nos, poznata je kao endoskopija. Kada se koristi za abdominalnu kirurgiju ili operaciju slabina, poznata je jednostavno kao laparoskopija.
Laparoskopija ima mnoge prednosti u odnosu na tradicionalnu otvorenu abdominalnu kirurgiju. Dolazi do smanjenja krvarenja, manje boli i vremena oporavka zbog manjeg reza, manje vremena provedenog u bolnici nakon operacije, te brži povratak normalnim aktivnostima. Također je smanjen rizik od infekcije, jer su unutarnji organi manje izloženi vanjskim kontaminantima.
Uz sve svoje prednosti, korištenje laparoskopa za operaciju također nosi rizike. Oni su rijetki, ali mogu uključivati infekciju zdjelice, stvaranje ožiljnog tkiva nakon operacije i oštećenje crijeva ili mokraćnog mjehura. U vrlo rijetkim slučajevima može doći do oštećenja krvnih žila ili nekontroliranog krvarenja, što rezultira potrebom za većim rezom kako bi se zaustavilo krvarenje.