Otkrivanje usluge je vrsta mrežnog protokola koji može odmah i automatski otkriti hardverske mrežne uređaje i usluge računala na mreži. Bez funkcionalnog modela otkrivanja usluge na računalu, mrežni hardver bi korisnik morao ručno konfigurirati, što bi mogao biti prilično težak zadatak za većinu korisnika računala početnika. Tehnike otkrivanja usluga dio su svih modernih operacijskih sustava, omogućujući računalima da se međusobno umreže i da se povezuju s korisnikom koji treba samo relativno skromnu razinu individualnog tehničkog znanja.
Kada je računalo priključeno na mrežu, protokoli za otkrivanje usluga na računalu stupaju u akciju, skenirajući mrežu kako bi se računalo na njega spojilo, kako bi moglo koristiti različite usluge i hardver koji se nudi. Sa pozicije krajnjeg korisnika, ovo je prilično diskretan proces; često, jedini način da saznate da se to radi jest kroz lampice mrežne veze koje se pojavljuju na samom računalu i sve poruke mrežne veze koje se pojavljuju kroz operativni sustav. Iako se s gledišta krajnjeg korisnika čini elementarnim i prilično svakodnevnim, sam operativni sustav zapravo radi prilično naporno skenirajući mrežu u potrazi za dostupnim metodama povezivanja, drugim računalima na mreži i dostupnim datotekama i uslugama koje se nalaze kroz mrežu, pružanje informacija krajnjem korisniku prema potrebi relativno brzo.
Tehnike otkrivanja usluga također su ključna komponenta za korištenje interneta, budući da web stranice često omogućuju posjetiteljima korištenje njihovih usluga. Izvođenje pojedinačnih ručnih povezivanja za svaku posjećenu web stranicu pokazalo bi se i neodoljivim i nemogućim za gotovo sve korisnike računala. Automatizacijom procesa putem protokola za otkrivanje usluga, isto pojednostavljeno iskustvo mrežne veze koje korisnik ima kada se priključi na mrežu postaje jednako besprijekorno i učinkovito prilikom pregledavanja interneta.
Veze koje se uspostavljaju na Internetu putem protokola za otkrivanje usluga često se odvijaju pomoću protokola za dinamičku konfiguraciju hosta (DHCP), koji je najistaknutiji model koji se koristi u mrežama internetskog protokola (IP). DHCP model dobiva IP adresu za računalo od mreže prije nego što završi vezu, uspostavljajući osnovnu mrežnu vezu bez aktivne intervencije stvarnog ljudskog korisnika. Slanjem poruke mrežnom poslužitelju, on dobiva sve te informacije čim se računalo priključi na mrežu.