Nepravilan pridjev je riječ koja opisuje ili mijenja imenicu ili zamjenicu, ali nema jednostavan oblik usporedbe ili superlativa. Pridjevi općenito su riječi poput “brz” ili “kratak” koje opisuju imenicu ili zamjenicu. Oni mogu biti ilustrirani frazama kao što su “kratki stol” ili “brzi pas”. Ovi jednostavni pridjevi obično mogu koristiti sufiks “-er” za označavanje komparativnog oblika ili “-est” za oblik u superlativu. Međutim, nepravilni pridjev ne koristi samo jedan od ovih sufiksa, već se umjesto toga potpuno mijenja kao što je riječ “dobar” i komparativni oblik “bolji” i superlativ “najbolji”.
U osnovnoj upotrebi, pridjev je riječ koja opisuje imenicu ili zamjenicu, pružajući dodatne informacije o njoj. Jednostavan pridjev poput “visok” može se upotrijebiti s imenicom kao što je “čovjek” da bi se stvorio “visok čovjek”, koji opisuje imenicu označavajući njezinu relativnu visinu. Glavna razlika između jednostavnog i nepravilnog pridjeva je način na koji oni mogu promijeniti oblik kako bi ukazali na komparativni ili superlativni modifikator.
Postoje dva uobičajena oblika koja se koriste s pridjevima za usporedbu različitih imenica ili zamjenica, koje izražavaju veće značenje bez dodatnog ili nepotrebnog jezika. Komparativ se koristi za izravnu usporedbu dvaju ili više predmeta i označavanje da jedan od njih ima više kvalitete opisane pridjevom. To se obično postiže dodavanjem sufiksa “-er” jednostavnom pridjevu, iako se ponekad može koristiti riječ “više”. Riječ “visok” može postati komparativna kako bi označila “višeg čovjeka”, ili se riječ “brzi” može na sličan način odnositi na “bržu mačku” u usporedbi s drugom.
Jednostavni pridjevi također mogu imati oblik superlativa, što ukazuje da imenica koju opisuje ima najveću moguću količinu kvalitete koju opisuje. Ovaj oblik se često stvara dodavanjem sufiksa “-est” i ponekad može uključivati riječ “većina”. Ako je netko “najviši čovjek”, onda je on “najviši” muškarac od drugih s kojima se uspoređuje; “najbrža mačka” je brža od bilo koje druge mačke.
Nepravilni pridjev je jednostavno onaj koji ne može poprimiti komparativ ili superlativ samo dodavanjem ovog sufiksa, već umjesto toga koristi različite izraze. Riječ “dobro”, na primjer, nepravilna je jer je oblik usporedbe “bolji”, a oblik superlativa “najbolji”. Iako ovi oblici još uvijek imaju nastavke slične nastavcima koji se koriste za obične pridjeve, promjena korijenske riječi ukazuje na nepravilnost.
Druge riječi poput “loš”, “mnogo” i “malo” također su primjeri nepravilnog pridjeva. Riječ “loš” ima komparativni oblik “gore” i superlativan oblik “najgoreg”, koje neki pisci često brkaju. “Mnogo” ima “više” kao komparativ i “najviše” kao superlativ, dok je riječ “malo” nepravilan pridjev s “manje” i “najmanje” kao odgovarajućim oblicima.