Balada ima nekoliko značenja. Kao prvo, balada je popularna pjesma koja često priča priču. Ove balade odlikuju se obilježjima poput malog broja likova, dramskih zapleta i mogu uključivati dijaloge, kao i radnju.
Postoji niz narodnih pjesama balada, posebice “John Henry”, “The Ballad of the Tea Party”, “Edward”, “Lord Randall”, “Barbara Allen”, “Clementine”, “The Fox” i broj o Robinu Hoodu. Zanimljivo je primijetiti da je balada o Bostonskoj čajanki, a neki sada misle da bi i balada Johna Henryja mogla biti utemeljena na stvarnim događajima. “Edward”, “Lord Randall” i “Barbara Allen”, s druge strane, sve su priče o tragičnim izmišljenim romansama. “Clementine” je tragično-komična, s heroinom koja nosi kutije za haringe za sandale. I “Lisica” i barem neke od balada o Robin Hoodu, namjerno komične, s “The Fox” sa životinjama koje govore, i ženom koja se na različite načine naziva “Old Mother Flipper Flopper”, “Old Mother Giggle-Gaggle” ili “Old Mother Pitter Patter”, na primjer.
Specijalizirano značenje balade javlja se u kontekstu opere. Balade su korištene za prepričavanje pozadine radnje. Zapažene operne balade pojavljuju se u Der fliegende Holländer Richarda Wagnera, The Flying Dutchman na engleskom; Boris Godunov Modesta Petroviča Musorgskog; Ruslan i Ljudmila Mihaila Ivanoviča Glinke, s libretom Valerijana Fjodoroviča Širkova; i Die lustigen Weiber von Windsor, The Merry Wives of Windsor, Otta Nicolaija, na engleskom, s libretom Salomona Hermanna Mosenthala.
S druge strane, jazz balada je ljubavna pjesma koja je spora, sentimentalna i intimna. Često u 4/4 i s 32-barskim oblikom. Primjeri klasičnih jazz balada uključuju “It Might As Well Be Spring”, “My Funny Valentine”, “Some Other Spring”, “The Man I Love”, “In a Sentimental Mood”, “Misty” i “’Round Midnight .” U popularnoj glazbi, izraz balada se često koristi za označavanje pjesama Beatlesa kao što su “Yesterday” i “Norwegian Wood”.