CD snimač, formalnije CD-R pogon, je uređaj koji se koristi za zapis podataka na kompaktni disk koji se može snimati. Iako su se u početku prodavali za stotine dolara kada su predstavljeni sredinom 90-ih, rabljeni modeli sada se mogu pronaći prilično jeftino. Ovi uređaji su vjerojatno pomogli u pokretanju ere glazbe i piratstva igara jer je jedna od prvih aplikacija bila jeftino kopiranje glazbe i CD-a s igrama.
CD-ovi drže nešto manje od 700 MB podataka, što omogućuje oko 11 sati komprimirane glazbe ili nekoliko sati videa srednje kvalitete. Proces snimanja traje između nekoliko minuta i pola sata, ovisno o brzini CD snimača. Uređaji koji kodiraju podatke na DVD diskove većeg kapaciteta nazivaju se DVD snimači. Naziv potječe od upotrebe lasera za pisanje podataka na optički disk. Smatra se da su laseri vrući – iako laser koji se koristi za pisanje CD-a nije – otuda i izraz “gori”.
Postoje dvije vrste upisivih CD-ova — CD-ovi koji se mogu zapisivati samo jednom (CD-R) i CD-ovi koji se mogu pisati i prepisivati više puta (CD-RW). Diskovi koji se mogu ponovno upisivati su ocijenjeni za do 1,000 prepisivanja. Na CD-R disku se organska boja koristi za kodiranje podataka, a laser primijenjen na precizne točke mijenja kemijska svojstva boje, mijenjajući njezinu reflektivnost, što omogućuje pasivnom laseru da čita podatke s diska u budućnosti. Kod CD-R-a, proces snimanja CD-a je trajan i ne može se obrnuti. Na CD-RW-u se koristi kristalna metalna legura koja se može više puta transformirati između reflektivnog i amorfnog stanja, ovisno o količini primijenjene laserske snage.
Brzina CD snimača ocjenjuje se u višekratnicima od 150 KiB/s (zapisani kilobajti u sekundi). Plamenik od 300 KiB/s je ocijenjen na 2X, plamenik od 600 KiB/s na 4X i tako dalje. Najbrži mogući plamenici rade na 52X, što uzrokuje rotaciju diska oko 10,000 puta u minuti. Ako bi se disk kretao brže od ovoga, plastika u sredini diska počela bi puzati prema rubovima.