Deoksiribonukleinska kiselina (DNK) se nalazi u stanicama svih živih bića, osim određenih virusa, i sadrži upute za stvaranje proteina i drugih molekula potrebnih za staničnu funkciju. Ribonukleinska kiselina (RNA) pomaže u stvaranju ovih proteina i molekula kopiranjem genetskog koda sadržanog u DNK. Postoje različite vrste RNA, uključujući glasničku RNA (mRNA), prijenosnu RNA (tRNA) i ribosomalnu RNA (rRNA). Cistron, ili strukturni gen, je slijed genetskog materijala u DNK ili RNA koji sadrži genetski kod potreban za stvaranje RNA molekula ili polipeptida, koji mogu biti proteini ili služiti kao građevni blokovi za proteine. U genetici se pojam cistron često zamjenjuje pojmovima intron i egzon, koji se odnose na dvije različite vrste genetskih sekvenci koje mogu biti sadržane unutar strukturnog gena.
Cistroni su dobili svoje ime po cis-trans testu koji se izvorno koristio za određivanje funkcije određenih dijelova genetskog materijala u različitim biokemijskim reakcijama. Riječ cistron je tada primijenjena na specifični gen koji je odgovoran za stvaranje određenog proteina ili polipeptida. Kasnije je značenje pojma prošireno i uključuje gene koji su sadržavali genetski kod za stvaranje različitih vrsta RNA molekula. Cistron se može odnositi na genetski slijed u DNK ili RNA. DNA cistron je genetski kod na samom genu, dok se RNA cistron odnosi na isti genetski slijed kada ga je RNA kopirala ili transkribirala.
Godine 1978. biokemičar Walter Gilbert predložio je u istraživačkom članku da bi se pojam cistron trebao zamijeniti pojmovima intron i egzon. Intron, riječ izvedena iz izraza “intragene regije”, su nekodirajući segmenti genetskog materijala, što znači da ne sadrže upute ili kod za stvaranje molekula kao što su RNA ili proteini. Ovi segmenti, koji se ponekad nazivaju junk DNK, uklanjaju se iz genetskog materijala kada RNA kopira DNK kod kako bi stvorila proteine i razne vrste RNA. Egzoni, riječ izvedena iz izraza “izražene regije”, genetski su slijedovi koji sadrže upute za stvaranje novih proteina ili RNA molekula.
Većina cistrona sadrži izmjenične sekvence egzona i introna. Kada RNA kopira šifru DNA cistrona kako bi se proizvela nova molekula, introni se odsijecaju u procesu koji se naziva cis-spajanje. Preostali egzoni se zatim spajaju u proces koji se naziva trans-splicing, što rezultira molekulom mRNA, rRNA ili tRNA.