Gradibilni pridjev je riječ koja opisuje kvalitetu koja može biti prisutna u različitim količinama, kao što je “staro” ili “krhko”. Nasuprot tome, pridjev koji se ne može pregraditi, opisuje stanje koje je ili istinito ili netačno, bez sredine, kao što je “oženjen” ili “bivši”. Jedna osoba se može opisati kao više ili manje stara od druge osobe, ali ne bi imalo smisla reći da je jedna osoba manje udana od druge.
Općenito, stupnjevani pridjev može se modificirati s prilozima koji se odnose na količinu, kao što su “vrlo” ili “donekle”, i može imati komparativne i superlativne oblike. Na primjer, nešto može biti “vrlo tužno” ili “pomalo tužno”. Riječ “tužan” također ima komparativni oblik – jedna priča može biti tužnija od druge. Ima i superlativan oblik — treća priča može biti najtužnija od svih.
Gradljivi pridjevi mogu biti karakteristike koje su ili kvalitativne – koje se mogu izmjeriti – ili kvantitativne – koje se ne mogu izmjeriti. Na primjer, “vruće” je pridjev koji se može stupnjevati jer opisuje stanje koje može biti istinitije ili manje istinito. Dan s najvišom temperaturom od 100°F (37°C) topliji je od dana s najvišom temperaturom od 90°F (32°C). Gradljivi pridjevi također se mogu odnositi na nešto što se ne može objektivno izmjeriti, kao što je “zanimljivo”. Ista se knjiga može smatrati zanimljivijom ili manje zanimljivom ovisno o tome tko je čita.
Izvorni govornik engleskog obično može utvrditi je li pridjev gradljiv ili nerazvrstan razmatrajući ima li smisla s riječju “vrlo” koja se koristi ispred njega. Govornicima koji nisu materinji to bi moglo biti malo izazovnije, budući da se čini da se brojni pridjevi ne mogu gradirati, ali zapravo nisu. Riječ “sjajno”, na primjer, jednostavno znači “stvarno dobro”, pa se čini da bi nešto moglo biti manje-više izvrsno. Gramatički je, međutim, “superb” zapravo nepregradljivo.
Neke riječi mogu s višestrukim značenjima koje se mogu stupnjevati ili se ne mogu pregraditi ovisno o kontekstu. Na primjer, “tekućina” ima znanstveno značenje koje se ne može razgraditi. Tvar koja je tekuća nalazi se u određenom agregatnom stanju. S druge strane, u neznanstvenoj upotrebi, juha s vrlo rijetkim juhom može se smatrati tekućom od one s gustom juhom.
Postoje i brojni pridjevi koje bi većina gramatičara smatrala nepregradljivima, ali se u uobičajenoj upotrebi često tretiraju kao gradivi. Na primjer, riječ “jedinstven” tehnički znači “jedini takve vrste”. Prema ovoj definiciji, reći da netko ima “jedinstveni glas” značilo bi da niti jedna druga osoba na svijetu nema glas poput te osobe. Međutim, često se “jedinstven” koristi kao pridjev koji se može stupnjevati i znači “neobičan” ili “neuobičajen”, na primjer, “On ima vrlo jedinstven stil”. Potonja upotreba smatra se netočnom u službenom govoru ili pisanju.