Hubbleov zakon je opis opažanja koje je napravio Edwin Hubble 1929. Hubble je primijetio da se čini da se objekti u svemiru međusobno udaljuju i da što je galaksija dalje od promatrača, to će se brže kretati. Ovo opažanje se koristi kao osnova za Hubbleovu konstantu, procjenu brzine širenja galaksije koja je važan koncept u kozmologiji, korištena za potporu brojnih rasprava o prirodi svemira. Hubbleovu konstantu zapravo je bolje nazvati “Hubbleovom varijablom”, jer ovisi o vremenu.
Zapažanja koje je napravio Hubble temeljila su se na korištenju spektroskopije za promatranje crvenog pomaka galaksija koje je promatrao. Crveni pomak, rezultat Dopplerovog efekta, koji uzrokuje da val promijeni frekvenciju kada se objekt koji emitira val pomiče u odnosu na promatrača, je pomak u spektru svjetlosti koju emitira galaksija prema crvenom kraju spektra. Crveni pomak se događa kada se galaksije udaljavaju u odnosu na promatrača. Galaksije koje se kreću prema promatraču prolaze kroz ono što je poznato kao plavi pomak, pri čemu se svjetlost kreće prema plavom kraju spektra.
Hubbleova opažanja dovela su ga do razumijevanja da se galaksije udaljuju jedna od druge i da se, nadalje, što je galaksija udaljenija, to se brže kreće. Ovo je temelj Hubbleovog zakona i temelj teorije o širenju svemira. Važno je biti svjestan činjenice da se ovaj fenomen može promatrati s bilo kojeg mjesta u svemiru. Svemir, kako se ispostavilo, ima mnogo toga zajedničkog s muffinom s makom: kako se svemir/muffin širi, galaksije/makovnjaci unutar njih se udaljavaju jedna od druge.
Hubbleov zakon ponekad se izražava ovom jednadžbom: V=H0D. Jednadžba odražava odnos između brzine, utvrđen uz pomoć spektroskopije; Hubbleova konstanta, koja odražava brzinu širenja svemira; i udaljenost. Kozmolozi su došli do nekoliko različitih vrijednosti za Hubbleovu konstantu. Vjeruje se da su najtočnije vrijednosti određene uz pomoć poznatog teleskopa nazvanog po Hubbleu. Vjeruje se da je Hubbleova konstanta od 2009. godine oko 74 kilometra u sekundi za svaki megaparsek udaljenosti.
Brzina i udaljenost ne mogu se izravno mjeriti. To znači da bi podaci do kojih se došlo uz pomoć Hubbleovog zakona mogli biti pogrešni. Zapravo, o Hubbleovom zakonu i njegovim implikacijama na prirodu svemira vode se žustri argumenti još od 1929. godine.