Leksička semantika je proučavanje značenja riječi. Osim jednostavnog značenja leksičke jedinice, leksička semantika proučava kako riječ predstavlja značenje koje prenosi. U tom smislu proučava postojanje riječi kao cjeline. Dok se gramatiku usvaja kao dijete, pojedinac može proširiti svoju leksikografiju tijekom svog života.
Leksička jedinica je jedna riječ ili niz riječi koja stvara najosnovniju razinu jezičnog leksikona ili rječnika. Proučavanje ovih jedinica naziva se leksikologija. Ispitivanje leksičkih jedinica ide dalje od značenja, što se vidi u leksičkoj semantici, i prelazi na strukture i podstrukture riječi. Proučavanje podrijetla leksičkih jedinica i rječnika općenito naziva se etimologija. Ove studije se razlikuju od leksičke semantike, koja se koncentrira samo na značenja.
Osnovne leksičke jedinice ne uzimaju u obzir složenije složenice riječi. Dvije leksičke jedinice, ponekad i više, mogu se spojiti u složenicu s novim značenjem. Ponekad je ovo značenje povezano s obje riječi, ali ponekad je metafora. Svaki spoj smatra se jednom jedinicom u leksičkoj semantici jer daje različito značenje.
Niz leksičkih jedinica koji se kombiniraju da bi dali cjelokupno značenje naziva se leksički lanac. Leksički lanci zanemaruju gramatičke funkcije rečenice i, zapravo, uklanjaju ih kako bi ostale samo riječi koje daju značenje. Uklanjanjem funkcijskih riječi, odnosno rječnika, informacijske riječi mogu se spojiti u lanac.
Klasifikacija je proces kojim se riječi odvajaju jedna od druge. Te su klasifikacije obično prema značenju ili funkciji. Nakon što su razvrstane u široke kategorije, riječi se zatim dijele unutar kategorije. Naravno, postoji mnogo riječi s više značenja, poznatih kao polisemija, koje mogu spadati u više od jedne kategorije.
Riječi se također mogu razgraditi. Dekompozicija riječi je pojava u kojoj riječi s vremenom gube svoje izvorno značenje. Ovo je zaseban element leksičke semantike u usporedbi s klasifikacijom, jer su značenja starih riječi sada postala relikti ili fosili. Umjesto da se pretvara u novo značenje, prava dekompozicija riječi događa se kada riječ izgubi svoje prepoznatljivo značenje, kao što je u slučaju staroengleskih riječi kao što je “ascylfan”, što znači uništiti. Drugi su napola razgrađeni poput atomskog poluživota, tako da ljudi razumiju značenje riječi “razbarušen” i “nemilosrdan”, ali ne znaju značenje riječi “razbarušen” i “rut”.
Proučavanje leksičke semantike također se proširuje od proučavanja jednog jezika. Također je element komparativne i kontrastivne lingvistike. U tom smislu, leksička semantika uspoređuje i suprotstavlja značenja identičnih riječi među jezicima. Postoji više slučajeva da riječi prelaze jezike, ali imaju promijenjena značenja, a postoje i slučajevi da riječi nastaju iz različitog podrijetla koje na površini izgledaju kao iste, ali imaju potpuno različita značenja.