Oftalmološka arterija odgovorna je za distribuciju oksigenirane krvi u moždane ovojnice, orbitalne strukture i područje lica. Polazi od distalne unutarnje karotidne arterije i grana se na manje arterije, kao što su retinalna, suzna, supraorbitalna i etmoidalna arterija. Opstrukcija unutar oftalmološke arterije može dovesti do oštećenja mrežnice i može uzrokovati iznenadni i ozbiljan gubitak vida.
Velike arterije glave i vrata poznate su kao unutarnje karotidne arterije, iz kojih izlazi oftalmološka arterija. To je prva grana koja se odvaja od unutarnje karotidne arterije, bilo neposredno prije ili, u većini slučajeva, odmah nakon što napusti kavernozni sinus, koji se nalazi na dnu lubanje. Oftalmološka arterija pomaže u opskrbi krvlju orbitalnih struktura kao što su oči, kapci i ekstraokularni mišići; moždane ovojnice, koje su membrane mozga i leđne moždine; te područje nosa i lica.
Prva arterija koja se grana od oftalmološke arterije je središnja retinalna arterija, koja putuje unutar fibrozne membrane neposredno ispod optičkog živca i opskrbljuje mrežnicu krvlju. Sljedeće su stražnje cilijarne arterije, koje se granaju kako bi opskrbile žilnicu krvlju, i suzna arterija, koja putuje duž lateralnog rektusnog mišića kako bi opskrbila sluznicu koja prekriva bjeloočnicu. Suzna arterija također distribuira krv do kapaka i suzne žlijezde, koja je odgovorna za stvaranje suza.
Ostale arterije koje se granaju od oftalmološke arterije su stražnja i prednja etmoidna arterija. Stražnja etmoidalna arterija opskrbljuje krvlju stražnje etmoidalne sinuse dok se grana u nos kroz stražnji etmoidalni kanal, a prednja etmoidalna arterija opskrbljuje prednje i srednje etmoidalne sinuse. Obje ove arterije su također odgovorne za opskrbu krvlju moždanih ovojnica. Supraorbitalna arterija distribuira krv do frontalnog sinusa, do vlasišta te do mišića i kože na čelu.
Bilo koja vrsta opstrukcije, kao što je krvni ugrušak, koja blokira ili smanjuje protok krvi u oftalmičkoj arteriji može utjecati na nečiji vid. Ovisno o tome koliko je teška opstrukcija, može rezultirati zamagljenim vidom ili privremenim ili trajnim gubitkom vida. Fluoresceinska angiografija, koja je rendgenski snimak krvotoka, može pomoći uočiti opstrukciju prije nego što prouzrokuje ozbiljna oštećenja. Tijekom tog procesa, otopina natrijevog fluoresceina se ubrizgava u krv i prati se dok se kreće do mrežnice kako bi se utvrdilo postoji li opstrukcija.