Protein grčkog jogurta zapravo je vrsta mliječnog proteina koji se zove kazein. Smatra se vrlo poželjnim i korisnim proteinom jer sadrži cijeli set od devet aminokiselina koje tijelo treba, ali ih ne može proizvesti. Kazein se nalazi u svim jogurtima, ali je više koncentriran u grčkom jogurtu zbog načina na koji se proizvodi.
Sav jogurt nastaje dodavanjem korisnih bakterijskih kultura u mlijeko. Ovaj proces fermentira mlijeko i daje jogurtu njegov jedinstven, pikantan okus. Protein koji se nalazi u mlijeku ostaje nepromijenjen procesom i stoga svi jogurti imaju određenu količinu proteina u sebi. Prilikom izrade grčkog jogurta, veliki dio tekućine ili sirutke se procijedi iz mlijeka, dajući proizvodu gušću, kremastiju teksturu. Ovaj proces također kondenzira protein grčkog jogurta tako da kazein postaje koncentriraniji i, kao rezultat, grčki jogurt ima veći sadržaj proteina po obroku od ostalih.
Dok većina običnih jogurta ima sadržaj proteina od oko 5 do 7 grama po obroku, grčki jogurt obično u prosjeku iznosi između 12 i 21 grama. Visoka količina proteina i visoka kvaliteta proteina grčkog jogurta čine proizvod ukusnim i traženim dodatkom mnogim dijetama. To je osobito istinito jer povećani proteini i gusta, bogata tekstura obično zadovoljavaju glad osobe dulje od običnog jogurta.
Osim povećane količine proteina po obroku, grčki jogurt također donosi dobru dozu kalcija. Također ima manje ugljikohidrata od većine običnih jogurta, što je dodatni bonus za one koji slijede dijetu s visokim udjelom proteina i malo ugljikohidrata. Činjenica da ima manje ugljikohidrata znači da ima manje laktoze. To pak znači da bi grčki jogurt mogao biti lakši za želudac za one koji imaju poteškoća s intolerancijom na laktozu. Kao i svi jogurti, zbog procesa fermentacije, grčki jogurt također nosi prednosti koje proizlaze iz unošenja dobrih bakterija u probavni sustav.
Kao upozorenje, ljudi bi trebali zapamtiti da, iako protein grčkog jogurta ima mnoge prednosti, te dobre strane mogu biti zasjenjene ako proizvođač stavi druge nezdrave aditive u proizvod. Na primjer, neki grčki jogurti mogu biti napravljeni od punomasnog mlijeka ili im se dodaju vrhnje i drugi zgušnjivači. Iako to možda neće značajno utjecati na koncentraciju proteina grčkog jogurta, može uvelike povećati sadržaj masti, što uzrokuje probleme svima koji paze na svoj unos masti. Slično, neki grčki jogurti mogu sadržavati dodane zaslađivače, poput šećera ili kukuruznog sirupa s visokim udjelom fruktoze, koji ne utječu na sadržaj proteina, ali definitivno povećavaju broj kalorija.
Za one koji žele biti sigurni da dobivaju prednosti proteina grčkog jogurta, a da pritom ne dobiju i visoku dozu masti i kalorija, obično je najbolje odabrati jogurte koji sadrže dva posto ili manje mliječne masti. Također, umjesto da kupuju jogurte koji imaju dodano voće ili aromu, koji ponekad sadrže i dodane zaslađivače, pojedinci bi mogli razmisliti o tome da sami aromatiziraju jogurt. Na primjer, svježe voće, prirodni med i granola s niskim udjelom masti dobre su opcije za poboljšanje okusa bez poništavanja prednosti proteina grčkog jogurta.