Zamjenica u jednini je riječ koja zauzima mjesto ili upućuje na imenicu u rečenici koja je u jednini. To znači da se imenica kao što je “mačka” ili “stol” može zamijeniti zamjenicama u jednini kao što su “on” ili “to”. Za razliku od toga, zamjenice u množini obično se koriste za upućivanje na imenice koje su također u obliku množine, kao što je imenica “braća” koja se zamjenjuje s “oni”. U engleskom jeziku ne postoji zamjenica u jednini za osobu neodređenog ili neutralnog roda, što mnogim piscima često stvara probleme u službenim djelima.
Osnovna funkcija zamjenice u jednini je prilično jednostavna, jer je to samo zamjenica koja zamjenjuje imenicu u obliku jednine. Zamjenice se općenito koriste u rečenici da upućuju na imenicu ili umjesto nje, koja se naziva antecedent. Rečenica poput “To je moja mačka, moja mačka je prilično prijateljska”, gramatički je točna, ali se ponavlja i čita se i zvuči prilično čudno. Imenički izraz “moja mačka” može se zamijeniti zamjenicom u jednini, “on” ili “ona”, ovisno o spolu mačke. “To je moj mačak, prilično je prijateljski raspoložen”, manje se ponavlja i čini se prirodnijim.
Postoje i zamjenice u množini koje se mogu upotrijebiti na isti način kao i zamjenice u jednini, za upućivanje na prethodnik koji je po svojoj prirodi množina. Rečenica “Moji ključevi su na tom stolu, molim te daj mi moje ključeve” ima isti problem s ponavljanjem kao i prethodni primjer. To se može pojednostaviti korištenjem zamjenice u množini za promjenu rečenice u “Moji ključevi su na tom stolu, molim te, daj mi ih”, u kojoj je “oni” zamjenica u množini. Za razliku od upotrebe zamjenice u jednini, oblici množine ne označavaju rod i stoga se mogu lakše koristiti.
Važnost roda u upotrebi zamjenice u jednini u engleskom jeziku stvorila je nešto poput gramatičkog problema. Ne postoji rodno neutralan oblik zamjenice u jednini za upućivanje na osobu u engleskom jeziku. “Ja”, “me” i “my” mogu se koristiti za oblike prvog lica jednine, a “ti” i “vaš” se koriste za oblike drugog lica. Međutim, zamjenica u jednini u trećem licu ograničena je na “on”, “ona” ili “to”.
Ovaj nedostatak rodno neutralne zamjenice doveo je do određene zbrke i frustracije među piscima, budući da se “to” općenito smatra neprikladnim u odnosu na osobu. U formalnom okruženju, mnogi pisci koriste izraz “on ili ona” ili “njegov ili ona” kako bi upućivali na nekoga nepoznatog ili nejasnog spola. Zamjenica u množini “oni” često se koristi za neformalne kontekste kao što je “Kad pronađemo osobu koja je napisala ovu bilješku, ona je u velikoj nevolji.” Često je najbolje za pisca jednostavno izbjeći problem i restrukturirati rečenicu kako bi eliminirao potrebu za zamjenicom kao što je “Pisac ove bilješke je u velikoj nevolji”.