Obogaćeni uran je imao koncentraciju određenog izotopa, urana 235 ili U235, povećanu iznad razina koje se javljaju u prirodi. Uran u prirodi ima najmanje tri izotopa, a U235 je posebno koristan kao gorivo za nuklearne reaktore i kao osnova za nuklearno oružje. Uran se prirodno sastoji od vrlo visokog postotka U238 i vrlo malog postotka drugih izotopa, a U235 je sljedeći najčešći, oko 0.7%. Odvajanjem izotopa mogu se stvoriti uzorci obogaćenog urana s višom koncentracijom izotopa U235.
Uran se može obogatiti na više načina i u različitim stupnjevima ovisno o namjeni. U235 je važan za gorivo nuklearnih reaktora i nuklearno oružje zbog svoje sposobnosti da se podvrgne fisiji ili cijepanju. Svaki atom U235 koji se podijeli oslobađa ogromnu količinu energije, kao i atomsku česticu visoke energije koja se zove neutron. Neutron zatim udari u drugi atom U235, uzrokujući njegovo cijepanje, pokrećući lančanu reakciju. Kada je reakcija spora i kontrolirana, može se iskoristiti kao što je slučaj s nuklearnim reaktorom. Kada je reakcija burna i nekontrolirana, rezultat je nuklearna eksplozija, proces koji je bio temelj za bombe koje su Sjedinjene Države bacile na Japan na kraju Drugog svjetskog rata.
Ovisno o namjeni, obogaćeni uran se proizvodi s različitim koncentracijama atoma U235. Najniži stupanj je poznat kao blago obogaćeni uran (SEU) i ima koncentraciju do približno 2% U235. Sljedeći stupanj je poznat kao nisko obogaćeni uran (LEU) i obično ima koncentraciju od približno 3% ili 4% U235, što je najviša standardna koncentracija za reaktorsko gorivo, iako može biti i do 20%.
Visoko obogaćeni uran (HEU), također poznat kao uran za oružje, je uran koji ima koncentraciju od približno 80% U235. Uran obogaćen do ove razine koristi se u proizvodnji oružja koje čini nuklearne arsenale mnogih zemalja, iako su razine obogaćenja od čak 20% dovoljne za proizvodnju najjednostavnijeg nuklearnog oružja. Ovaj stupanj obogaćenog urana visoko kontroliraju i reguliraju nacionalne i međunarodne vlade i regulatorne agencije kako bi promicale njegovu sigurnu upotrebu i spriječile stvaranje nuklearnog oružja od strane subjekata koje svjetske civilizacije u cjelini smatraju potencijalno opasnim ili neodgovornim.